Polecamy reportaż Marka Szymaniaka dotyczący mniejszych miast, które bardzo źle zniosły transformację ustrojową. Autor proponuje inne spojrzenie na najnowszą historię Polski. Próbuje zmienić naszą perspektywę, która w naturalny sposób jest nakierowana na nasze własne miasta lub największe aglomeracje. Cenny i warty przeczytania głos.

Niemal połowie z dwustu pięćdziesięciu pięciu średnich miast w Polsce grozi społeczno-ekonomiczna zapaść – wynika z raportu Polskiej Akademii Nauk. Mieszkają w nich miliony osób, lecz problemy, z którymi na co dzień się zmagają, rzadko dostrzegają ogólnopolskie media i najważniejsi politycy. To miasta różnej wielkości, położone w różnych częściach Polski, wszystkie liczące powyżej piętnastu tysięcy mieszkańców i niebędące stolicami województw. Wśród nich znalazły się niewielkie miejscowości, jak szesnastotysięczny Rypin, trochę większe Pisz czy Prudnik, ale też takie, gdzie żyje po kilkadziesiąt tysiecy ludzi, jak Przemyśl, Chełm czy Grudziąc. Te miasta zapaści – jak będę je nazywał na dalszych kartach książki – boleśnie odczuły transformację. Zamknięto wtedy duże fabryki, które niejednokrotnie miały długą historię: przetrwały wojny i PRL, ale już nie prywatyzację. Ich często pochopna likwidacja była dla wielu miast niczym amputacja ważnego narządu, bez którego trudno utrzymać się na nogach i mimo upływu dekad wyjść na prostą. Dziś po napędzającym niegdyś rozwój przemyśle w wielu przypadkach zostały tylko ruiny i wspomnienia dobrej, choć ciężkiej pracy.