Jakie to dziwne, życie i sztuka, mówi.
Są do siebie tak podobne, że można by je pomylić. Na pewno mają ze sobą coś wspólnego. Ale nie są tym samym. Nie należy ich z sobą mieszać. Między życiem a sztuką rozciąga się przepaść. Trudno w niej żyć. Należy zatem wybrać: życie czy stuka. Jak to zrobić? Może rzeczywiście należy z życia zrobić dzieło sztuki?
W każdym razie jest to jakieś rozwiązanie.
„Lord Nevermore” Agnety Pleijel w przekładzie Justyny Czechowskiej to niezwykła powieść. Bohaterami są Bronisław Malinowski i Stanisław Ignacy Witkiewicz, a fabuła dotyczy ich wspólnej podróży na wyspy Pacyfiku. Nie chcąc zdradzać zbyt wiele, napisać muszę, że jest to opowieść kompletna. Z jednej strony jest to historia podróży, z drugiej bardzo szeroko narysowana panorama Europy i świata na początku XX wieku. Książka wypełniona jest dyskusjami o literaturze, sztuce, antropologii i psychologii. Trzecia strona to opowieść o relacjach. Miłość, przyjaźń, zazdrość książka wypełniona jest tymi emocjami.
